Μια νέα χρονιά μόλις έχει ανατείλει. Την υποδεχθήκαμε με φώτα, στολίδια και χρώματα, με ευχές και χρηστές προσδοκίες. Πάντα, τέτοια μέρα γιορτινή, οι ψυχές μας γλυκαίνουν, ζεσταίνονται, καθώς, για λίγες έστω στιγμές, αναπολούμε με νοσταλγία τους αμέριμνους καιρούς των παιδικών μας χρόνων. Επιστρέφουμε στις αξεθώριαστες μνήμες της ηλικίας εκείνης, τότε που η Πρωτοχρονιά ήταν για τις αθώες ψυχές μας ταυτόσημη της χαράς και της προσμονής των δώρων. Κύλησαν έκτοτε χρόνια και εποχές, και σήμερα ώριμοι πια, στοχαζόμαστε, άραγε τί παιδικό έχει απομείνει μέσα μας. Τί έχουμε διασώσει από τα μοσχομύριστα παιδιάτικά μας χρόνια. Με ποιά ψυχική διάθεση, εισερχόμαστε στο νέο έτος. Ξαναζούμε τούτη τη μέρα τη χαρά; Προσμένουμε την έκπληξη;